Uczymy się od siebie
Wszystkie działania w szkole warto planować, organizować i realizować tak, by uczenie się we współpracy zachodziło w ciągu całego roku szkolnego.
Kiedy naprawdę uczymy się we współpracy?
W uczeniu się we współpracy sukces jest uzależniony od wkładu pracy każdego z członków zespołu. Charakteryzuje je też:
- kooperatywna struktura zadania: członek grupy uczącej się we współpracy może w pełni zrealizować cele edukacyjne wtedy i tylko wtedy, kiedy pozostali jej członkowie zrealizują swoje zadania;
- kooperatywna forma społeczna: uczestnicy pracują w małych zespołach uczących się we współpracy, które akceptują i realizują wspólnie założone cele;
- kooperatywne relacje: praca powiązana jest ze współdziałaniem z innymi i/lub wspieraniem ich;
-
kooperatywne motywy: podstawą uczenia się we współpracy są naturalne predyspozycje do współpracy i altruistycznego działania w sytuacjach, w których możliwy jest wybór między współpracą a działaniem indywidualnym.
Praktyki uczenia się we współpracy i wspierania
Uczenie się we współpracy może zachodzić codziennej poprzez wzajemne spontaniczne samokształcenie, dzielenie się doświadczeniami i dobrymi praktykami, konstruktywne wspieranie w trudnych sytuacjach.
Poniżej prezentujemy wybrane, sprawdzone w szkołach uczestniczących w programie „Szkoła ucząca się” praktyki.
to podejmowana przez grupę nauczycieli inicjatywa rozmowy na tematy związane z nauczaniem (wg przygotowanych scenariuszy lub własnych), która często prowadzi do zmiany w indywidualnej pracy nauczyciela, a czasami – całego zespołu.
to okazja do uporządkowania własnej wiedzy w czasie rad pedagogicznych z wykorzystaniem różnych metod i modeli, nie tylko dzielenia się doświadczeniem, wzajemnego wsparcia, uczenia się we współpracy i współdziałania, ale także z pogranicza coachingu.
nie ma na celu prezentowania dobrych praktyk czy oceny pracy nauczyciela. Podczas OK obserwacji patrzymy, jak uczniowie się uczą, a nauczyciel, którego lekcja jest obserwowana sam proponuje, jakie elementy lekcji chciałby poddać obserwacji.
to metoda wspierania rozwoju, w której – poprzez aktywne słuchanie i zadawanie pytań – nauczyciel-kolega towarzyszy innym w wyznaczaniu ważnych celów, odnajdywaniu wewnętrznych zasobów potrzebnych do ich realizacji oraz ustalaniu i wdrażaniu planów działań.
to praktyka, w której grupa nauczycieli obserwuje fragmenty wielu lekcji wg ustalonych wskaźników szukając założonego wzorca uczenia się i nauczania w szkole.
Polecane materiały
Rozmowy o nauczaniu
Rozmowy o nauczaniu pomagają radzie pedagogicznej uwspólnić myślenie i wiedzę o uczeniu się uczniów. Jak mogę przebiegać takie spotkania? Jakie tematy można poruszać?
Obserwacja koleżeńska
Wypracowaliśmy model obserwacji lekcji, w którym to nauczyciel proponuje, jakie elementy lekcji chciałby poddać obserwacji i wokół nich przebiega informacja zwrotna.
Uczące rady pedagogiczne
Polecamy sposoby organizacji rad pedagogicznych, podczas których uczestnicy wzajemnie się od siebie uczą – do wykorzystania także w pracy z uczniami.
Kolego, bądź mi coachem
Istnieją proste sposoby, by w bezpiecznej atmosferze opowiedzieć innym nauczycielom o problemach, z którymi się mierzymy w codziennej pracy, by wspólnie szukać rozwiązania.
Poznaj opinie tych, którzy już z nami współpracują!
Współpraca nauczycieli
Szkoła silna współpracą
Uczymy się od siebie
Praktyki nauczycieli
Jak rozwijać współpracę?
